Het is begin jaren '70 dat de Charismatische Vernieuwing Europa bereikt, onder andere gepromoot door Kardinaal Suenens, die getuige was van de beweging in de Verenigde Staten. In deze context moedigt in 1973 een Assumptionist, pater Mutien Lambert, een kleine bijbelgroep die hij begeleidt aan om een gebedsgroep te worden. Al snel groeit de groep, vooral met jonge mensen. In 1976 krijgt de groep een meer uitgesproken gemeenschapsdimensie, met de aanname van een verbondshandvest en de oprichting van kleine jongerenfraterniteiten. Hieruit ontstaan roepingen voor het religieuze leven, zowel bij de Assumptionisten als bij de Orantes van de Assumptie.

In de daaropvolgende jaren ontplooide de Gemeenschap – die intussen de naam Maranatha kreeg (“Kom, Heer!”, vgl. 1 Kor 16,21) – een intense activiteit in meerdere richtingen, volgens drie fundamentele pijlers: lofprijzing, broederlijk leven en evangelisatie. Enkele voorbeelden zijn grote bijeenkomsten, de "Zeven weken"-sessies ter voorbereiding op de uitstorting van de Heilige Geest, evangelisatiesessies, retraites, gemeenschapsvakanties, talrijke opvoeringen van het spel van de Handelingen van de Apostelen in verschillende parochies, een jaarlijkse voetbedevaart tussen Banneux en Beauraing, de uitgave van het tweemaandelijks tijdschrift Bonne Nouvelle, enzovoort.

Sinds haar oprichting heeft de Maranathagemeenschap honderden mensen samengebracht en hen gevoed met haar spiritueel leven. In de loop van haar halve eeuw bestaan heeft de gemeenschap beproevingen gekend, waaronder een pijnlijke crisis. Vandaag is haar gezicht aanzienlijk veranderd: de ‘oudsten’ zijn verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor een nieuwe generatie, maar de fundamentele doelstellingen blijven dezelfde: de lofprijzing van de Heer, broederlijke gemeenschap en de uitstraling van het Goede Nieuws.

Voor meer informatie: www.maranatha.be